Seriostasun teknikoa

Eusko Jaurlaritzako hizkuntz politika zerbitzuaren aholkuarekin, hobekuntza teknikoa bada, dudarik gabe.

Hizkuntz politika sistema bat orain xutik da, hiru oinarri osagarriekin :

-« lurralde koherentzia », burraso bakotxak ukan dezan posibilitatea aurkitzea eskola bat hurbil, -« hezkuntza jarraipen bat » mail ezberdinen artean eta

-« burrasoen nahikeria errespetatzea ».

2012rako helburuak badira eta lehentasun bat : hutsguneak betetzea, jendeek zinezko nahikeria dutelarik, bainan eskolarik ez, edo gutti.

Zer da Estadoaren anbizioa ?

Politika mailan, erraiten ahal ote dea hizkuntz arrangurak zinez kontutan hartuak direla Ipar Euskal herrian ?

Badea zinezko anbizio berririk euskararen salbatzeko edo itxurazko nahikeria, hortaz konzientzi gutti duten biztanleei erantzuteko ?

Keinu batzu kezkagarriak dira :

-helburuen ahulezia, gauzak polliki aurkeztuak badira ere, jakinez, gaur, egoera larrian den euskararentzat, neurri azkarrak hartu behar direla.

-Ipar Euskal herria aurkeztua da eredugarri bezala ... Frantzia mailan.

Europako azken herria hartzea etsenplu bezala, aipatu gabe, Europa mailan diren etsenplu arrakastatsuak, estonagarri da.

-burrasoen zinezko zenzabilizazioa ez da aipatua izan, beren hautuaren egiteko.

Kezkagarriago : 2012 urtearentzat, euskara ez litzateke oraindik ofiziala. Ez da ulergarri, zenzabilizazioa suposatzea eta ukatzea euskararen presentzia, Administrazioetan edo Erakunde Publikoetan.

Funtsezko galdea gelditzen da : Estadoak zinez errespetatzen ote du euskara ?